اینکه شما می بینید علوم تجربی پیشرفت کرده و چون معرفت شناسی شان تجربی است و نه تجریدی(*)، این ها یک دور باطلی از حس به خیال و از خیال به حس دارند؛ این دور باطل مثل همین چرخ و فلک است. این هرگز انسان را به جایی نمی برد.

این یک دور باطل است. سینماها اینطور است؛ هنرها اینطور است؛ علوم روز اینطور است.

اینطور نیست که این علوم اگر تجرید در آن نباشد انسان را به جایی برساند؛ این از حس به خیال، از خیال به حس همین طور یک دور باطل است.

در بعضی روایات ما فرمودند حمار طاحونه. طاحونه یعنی آسیاب که طحن می کرد و این گندم را آسیاب می کرد. حمار برای اینکه بگردد و این گندم ها را بتواند آرد بکند چون حیاتش دوری بود چشمش را می بستند و چون چشمش را می بستند او خیال می کرد که صبح تا غروب چند کیلومتر راه رفته؛ بعد که غروب چشمش را باز می کردند می بیند سر جای خودش است!

این ها با چشم بسته دارند حرکت می کنند؛ یعنی دور خودشان دارند می گردند.

یک فلان صنعتی اختراع می کنند که در فلان کار پیشرفت بیشتری کنند. از خیالی به حسّی، از حسّی به خیالی در همین دور باطل می گردند چون معرفت شناسی این ها فقط تجربی است؛ چیزی را که نبینند نمی پذیرند.

ابطال پذیری شان همین است. گفتند ما چیزی را قبول می کنیم که محسوس باشد، قابل ابطال باشد، قابل اثبات باشد.

خوب؛ قابل ابطال و اثبات باید باشد اما نه تنها با تجربه! نیمه تجربی هم هست بالاتر از او؛ تجریدی فلسفه و کلام هست بالاتر از او؛ تجریدی ناب عرفان نظری هست بالاتر از او؛ شهود عرفانی است فوق همه این ها؛ وحی انبیاء فوق کل است؛ این ها راه هاست. این ها همان دیوار پس ده را دیدند خیال می کنند علم هم همین است.

... {یکی از حضار: دنیای خودشان را که آباد کردند ...} کی دنیا را آباد کردند؟! روزانه در عذاب الیم اند. این چه آبادی است؟ خوب شما ببینید باغ وحش هم هست، این حیوانات در جنگل خوب دارند زندگی می کنند؛ این کجای آبادی است؟ مگر این درنده ها بد زندگی می کنند؟ بد می خورند؟ بد می نازند؟ بد بازی می کنند؟ إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًاً؛

با اینکه قرآن کتاب ادب است و هیچ کسی را فحش نمی دهد. در سوره انعام فرمود مبادا به مقدّسات کسی فحش دهید! اگر به مقدسات کسی فحش دادید، او هم برمی گردد فحش می دهد و مرتب جنگ و کشتار داخلیست.

همین کتاب که می فرماید لاَ تَسُبُّواْ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَیَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ کَذَلِکَ، فرمود إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعَامِ؛ بعد فرمود سه راه دارد. یا با برهان تحقیق کنید. یا حرف وحی را گوش دهید یا دو روز صبر کنید ببینید این ها به چه صورت محشور می شوند دیگر.

اگر راه برهان است ثابت می کند این ها حیوانند.

اگر راه نقل است انبیاء فرمودند این ها حیوانند.

اگر نه راه عقل است و نه راه نقل، دو روز صبر کنید می میرید می بینید کی حیوان محشور می شود کی حیوان محشور  نمی شود.

این زندگی، زندگی حیوان است. همه این ها الان می بینند که شصت سال است یک عده را از شهرشان آواره کرده اند. آن ها که در اردوگاه متولد می شوند، نکاح می کنند، می میرند، همانجا هم دفن می شوند، احدی هم زبانش باز نیست.

خوب این چه انسانیتی است؟ چه علمی است؟ ...

--------------------------------------

پی نوشت:

* - معرفت شناسی شهودی- اعتقاد به خداوند، معاد، وحی و نبوت

برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره شعراء، آیات 160 تا 175/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور، 1394/8/5

زندگی با ستمگران انسان را به ستوه می آورد
انسان به ستود آمده دست به سلاح می برد
{امام حسین(علیه السلام)} فرمود شما چرا به ستوه نمی آیید؟!...
شایسته است که ملت سلطه پذیر با آن یاغی سلطه گر یک جا به جهنم برود. مستضعف و مستکبر یک جا به جهنم می روند...

دیگران را تشویق به مبارزه کن اما اگر تنها ماندی خودت صحنه را ترک نکن!...

زهیر می گوید ما در یک جنگی غنایم دریایی گرفتیم, وقتی سلمان ما را دید پرسید خیلی خوشحالید؟ گفتیم آری.
سلمان گفت نشاط واقعی آنجاست که سید شباب اهل جنت را یاری کنید...
فرمود من نه دست تسلیم دارم نه پای فرار؛ سخن از فرار نبود که اجازه بدهید من سمت دیگری بروم

هر تحلیل تاریخی غیر از این خطوط کلی باشد نارواست.

سخن از زنده ماندن نبود، سخن از این بود که من آمده ام دین را زنده کنم، هرچه شد.

* برگرفته از سخنرانی آیت الله جوادی آملی با موضوع تحلیل نهضت حسینی/ رادیو معارف/ برنامه بر کرانه فرات/ 1394/7/28

«الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکرِ اللَّهِ أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ» (الرعد – 28)

ترجمه: آنها کسانى هستند که ایمان آورده و دلهایشان به یاد خدا آرامش مى‏گیرد، آگاه باشید که تنها با یاد خدا دلها آرامش پیدا مى‏کند.

درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی- رادیو معارف- برنامه برکرانه نور1

تفسیر سوره رعد آیه 26 - 29 - خدا هر که را بخواهد گمراه و هر که را که به درگاه او انابه کند هدایت می کند

تفسیر سوره رعد آیه 27 تا 29 - بهانه گیری منکران وحی و پاسخ خداوند که: خدا هر که بخواهد گمراه و هر که به درگاه او تضرع و انابه کند هدایت می کند

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیه27تا29 - بهانه های منکران وحی - قرآن معجزه نیست

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیه27تا29 - خداوند هر که را بخواهد هدایت می‌کند و هرکه را بخواهد گمراه می‌کند اما همراه با حکمت

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد آیه 27 تا 29 - راه رسیدن به بهشت دشوار و راه جهنم هموار است - بهشت اطرافش سختی و جهنم اطرافش لذتها و شهوتها است

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیات27تا29 - خوف و رجاء و بیم و امید مومن

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیات 27 تا 29 - دلیل آرامش قلب مؤمن، مرتبط شدن آن با خداست

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد آیات 27 تا 29 - اضطراب و تردید در قلب مومن نیست

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیات 28 تا 29

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیات 28 تا 29 - انسان مطمئن وقتی عصبانی می شود خشم در اختیار اوست - غضب انبیاء به خاطر خودشان نبود به خاطر مردم بود

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیات 28 تا 29 - انسان متذکر به ذکر خدا در رفاه و دشورای آرام است

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیات 28 تا 29 - ذکر خدا ذکر قلبی است و نه ذکر زبانی

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیه 28 و 29 - ذکر قیامت است که انسان را مخلص می‌کند و انسان مخلص است که از وسوسه مصون است و مطمئن است

تفسیر ترتیبی قرآن کریم، سوره رعد - آیه 28 تا 29 - ادامه بحث ذکر خدا

قرآن کریم وقتی از شعیب سخن به میان می آورد می گوید بَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَّکُمْ ...

وقتی از علما و دانشمندان قرآن سخن به میان می آورد می فرماید این علما که أُولُو بَقِیَّة اند چرا جلوی مردم را نمی گیرند؟

أُولُو بَقِیَّة ... یعنی صاحبان بقاء

تعبیر أُولُو بَقِیَّة اگر از بقیة الله سنگین تر نباشد کمتر نیست

در سوره مبارکه هود هم جریان شعیب گذشت که فرمود بقیة الله خیرلکم ...(1) هم درباره عالمان دین تعبیر شده است که چرا أُولُو بَقِیَّة(2) جلوی فساد را نگرفتند؟!

فَلَوْلَا کَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِکُمْ أُولُو بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الْأَرْضِ ...

چرا علما جلوی فساد را نگرفتند؟

میدانید! سخنرانی ده در صد اثر دارد؛ کتاب نوشتن، تفسیر گفتن، فلسفه گفتن، فقه گفتن، فتوی گفتن بیست در صد اثر دارد.

عمل، عمل، عمل، عمل

این جَعَلْنَا لَهُ نُورًا یَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ چند هزار روحانی الان در این مملکت هستند دیگر! چندهزار چراغ، کشور را نورانی می کند؛ این ها بقیة الله هستند.

بقیة الله آن است که دین را نگه دارد، دین که با حرف نگه داشته نمی شود!

این مردم جانی دارند که نورپذیر است؛ هر جا نور ببینند به دنبالش راه می افتند.

هر چه هم شقی باشند، وقتی لطافت عمل ببینند یقیناً برمی گردند.

فرمود چرا این بقیة الله ها مردم را اداره نکردند؟! چرا بقیة الله نبودند؟! چرا أُولُو بَقِیَّة نبودند؟!

نه یعنی چرا درس نخواندند، مجتهد نشدند، حکیم نشدند، مرجع نشدند ... این ها آسان است به دلیل اینکه خیلی از آقایان هستند دیگر. آدم چهل پنجاه سال زحمت بکشد بشود فیلسوف، مفسّر، حکیم، مرجع ... چه اینکه خیلی ها اینجورند؛ اما بقیة الله شدن جان کندن می خواهد.

فرمود چرا یک عده بقیة الله نشدند که جلوی فساد را بگیرند؟!

فَلَوْلَا کَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِکُمْ أُولُو بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ ... اگر أُولُو بَقِیَّةٍ باشند، بقیة الله باشند، جلوی فساد را میگیرند دیگر.

خدا بقیة الله می خواهد بالاخره و علماء بقیة الله اند.

---------------------
پی نوشت ها:

1-     سوره هود- آیه 86

2-     سوره هود- آیه 116

برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی(سوره مبارکه رعد)، رادیو معارف، برنامه بر کرانه نور، 1394/7/18

ما الان خیال می کنیم کسی که فقیر است مبتلاست و کسی که غنی است متنعّم است.

چه اینکه خیال می کنیم کسی که بیمار است مبتلاست و کسی که سالم است مرفه است.

خیر! هم سالم مبتلا به سلامت است چه اینکه مریض مبتلاست؛ هم غنی مبتلا به غناست همانطور که فقیر مبتلا به فقر است.

فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ * وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ* کَلَّا ...

توده مردم اینجورند که اگر خدا این ها را مبتلا به ثروت بکند می گویند خدا ما را گرامی داشت؛ اگر مبتلا به فقر بکند می گویند خدا به ما اهانت کرد.

کَلَّا ! نه آن اهانت است نه این اکرام؛ هر دو ابتلا و آزمون است.

این معارف اگر حل شود دیگر مسجد خالی نمی ماند یا مخصوص فقرا نمی شود. اغنیاء هم شرفشان را در همین مسجد می دانند که می آیند در مسجد معارف الهی را یک جا یاد می گیرند؛ با فقرا و محرومین یک جا زندگی می کنند ...

این مشکل جامعه بود از زمان نوح تا الان.

بشر حس گرا را این معارف باید توجیه کند که انسان به این لذائذ جهان نیازمند است برای اینکه هم بماند هم نسلش را حفظ کند؛

باید غذا بخورد تا بماند، باید نکاح داشته باشد تا نسل انسان محفوظ باشد.

این دو کار سخت است؛ یعنی تهیه غذا سخت است؛ تهیه مسکن برای همسر سخت است.

یک لذتی ذات اقدس اله به انسان داد، این به عنوان مزد کارگری است، این ها خیال می کنند خوردن برای لذت بردن است.

خب انسان مثل حیوان نیست که غذایش روی زمین آماده باشد

انسان هم مثل حیوانات نیست که جفت گیری اش آسان باشد.

این دو کار سخت است، این سختی را باید تحمّل بکند، یک مزدی به او داده و آن اینکه یک مقداری که دم دهانش را لذیذ کرده تا تحمّل بکند این کارها را، همین!

بنابراین مهمترین رهنمود قرآن این است که انسان را به انسان می شناساند که تو کی هستی؛ جهان را به انسان می شناساند، رابطه انسان و جهان را به او می شناساند.

دیگر جنگ بین فقیر و غنی رخت بر می بندد.

آن وقت اداره جامعه اینچنینی سخت نیست ... مردم را بفهم کردن سخت است و آن کار حضرت است.

حالا چه قدرتی ذات اقدس اله به آن حضرت می دهد که در روایات هست که دست الهی روی سر مردم هست که فیکمل به علومهم و عقولهم .

آن وقت الان که 7 میلیارد هستند اگر 70 میلیارد هم باشند اداره مردم بفهم سخت نیست. آن وقت این نورانیت حضرت، جهان را جهان عقل می کند.

بالاخره جهان باید میوه بدهد؛ درخت انسانیت باید میوه بدهد.

الان که اکثرهم کذا و کذا ...؛ آن روز اکثرهم عاقلونند، عالمونند، حکمایند، فقهایند، عاقلند و مانند آن.

اداره مردم عاقل سخت نیست. این معارف آن روز پیاده می شود، آن وقت جنگ فقیر و غنی هم رخت بر می بندد.

برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی، رادیو قرآن، برنامه سروش هدایت، 1394/6/17

بخش دهم از جلسه یازدهم شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی:

«آثار مجالس حسینی در شناخت امراض روحی خویش»

از حضرت آیت الله جوادی آملی

(3:26)

دریافت

بخش دوازدهم از جلسه یازدهم شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی:

«مساجد و مجالس دینی عامل طهارت درون»

از حضرت آیت الله جوادی آملی

(3:26)

دریافت

این اضلاع سه گانه را هنر باید داشته باشد:
ریشه عقلانی داشته باشد،
در کارگاه خیال به‌طور دقیق مهندسی شده باشد
و خروجی او هم جمال محسوس باشد

همایش «هنر ولایی» در اردیبهشت ماه سال 1391 برگزار شد.
در این همایش که هنرمندان متعهد کشورمان نیز حضور داشتند در ابتدا پیام تصویری آیت‌ا... جوادی آملی درباره هنر و بازیگری پخش شد.
بیانات آیت‌ا... جوادی آملی از این حیث اهمیت دارد که برای اولین بار است ایشان در این باب، دیدگاه خود را به جامعه فکری کشور ارائه می‌کند.
نگاه دینی، فلسفی آقای جوادی آملی به‌عنوان یکی از علمای بزرگ تشیع، چراغ راهی است برای فعالان عرصه هنر و بازیگری.

متن کامل پیام وی را که «آوینی فیلم» منتشر کرده، در ادامه می‌خوانیم:

ادامه مطلب...

هر سال شنوندگان رادیو معارف در ایام محرم الحرام از سلسله سخنرانی‌های حضرت آیت الله جوادی آملی با هدف آشنایی بیشتر مخاطبان این رسانه دینی با نهضت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بهره مند می‌شوند که سال های 1392 و 1393 نیز برنامه با موضوع «عدالت اجتماعی در بستر حماسه حسینی» بر روی آنتن صدای فضیلت و فطرت رفت.

 در این برنامه مخاطبان در محضر حضرت آیت الله جوادی آملی، مطالبی پیرامون ماه محرم و نهضت حسینی با موضوع: تبیین عدالت اجتماعی در پرتو نهضت حضرت سید الشهدا علیه السلام، معنای عدالت اجتماعی از نظر معصومین علیهم السلام و عقل و عدل درکلام امام علی و امام حسین علیهم السلام  بیشتر آشنا می شوند.

 ویژه برنامه «برکرانه فرات» کاری از گروه معارف و ثقلین به سردبیر تهیه کنندگی مهدی میرزایی در ماه محرم از رادیو معارف تقدیم به معارف جویان و شنوندگان تشنه معارف حسینی شد:

ادامه مطلب...