با توجه به ماه عزای حسینی، اولین یادداشت از جرعه های حکمت علامه جوادی آملی را اختصاص می دهم به یادداشتی که حدود 6 سال قبل در وبلاگ تکلیف الهی منتشر کردم:

مدتی بود که بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی را در سررسید می نوشتم. یک شب در ایام محرم تلویزیون اعلام کرد که سخنرانی ایشان با موضوع " پیام نهضت عاشورا" پخش می شود.

بلافاصله سررسید را آوردم که بنویسم. اول صفحه موضوع سخنرانی معظم له را نوشتم و پس از پایان نکته هایی که نوشتم متوجه شدم اتفاقاً همان صفحه ای که نکات این سخنرانی نوشته شده، روز عاشورا را در سرسید نشان می دهد.

و اما نکاتی از این سخنرانی با عنوان پیام نهضت عاشورا:

اگر بیمار هستی دنبال درمان باش . اگر سالم هستی دنبال درمان دیگران باش. یا مصرف کننده داروی درمان باش و یا تولید کننده.

کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا،در همه جا می توان این فرهنگ را تولید کرد نه اینکه منتظر باشیم کسی این فرهنگ را تولید کند و ما مصرف کننده باشیم. یعنی اگر صالح نیستی مصلح باش و اگر مصلح شدی تولید کننده این فرهنگ باش.

کربلا یک کارخانه نیست که فقط تولید کند و ما مصرف کننده باشیم بلکه به ما می گوید که بیایید تولید کننده باشید و خود قیام کنید و اصلاح کنید و امر به معروف و نهی از منکر کنید.

ممکن است آدم ساده لوحی بگوید دین با سیاست کار ندارد ولی یک سیاست مدار مکار نمی گوید سیاست با دین کار ندارد. بلکه ان را تحریف کرده و به نفع خود تفسیر می کند. مانند بنی امیه که با استفاده از فتوی، مردم را به قتل امام حسین ترغیب کرد ... و امروز مراکز فتوایی صهیونیسم را اسراییل هدایت می کند.

به جای مقدمه

اصلاً نمی دانم چه شد که به درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی علاقمند شدم.

آن زمان رادیو معارف، رادیو قرآن، شبکه قرآن و شبکه 4 سیما هم نبودند که دروس ایشان را پوشش دهند.

فقط یک رادیو سراسری بود که ساعت 5:30 صبح درس تفسیر ایشان را در برنامه سحرگاهی دورس حوزه پخش می کرد.

گاهی اوقات پای رادیو خوابم می برد و خواب می دیدم در مدرسه داخل سالن جلسه امتحان نشسته ام و آیت الله جوادی آملی وسط سالن ایستاده اند و مشغول صحبت هستند.

تعدادی سررسید و 300 برگ کلاسور ماحصل یادداشت برداری از دروس تفسیری و سایر بیانات ایشان است.

امّا هم اکنون خیلی به ندرت فرصت یادداشت برداری دارم و برنامه تفسیری ایشان را بیشتر صبح ها در مسیر حرکت به سمت محل کار از طریق رادیوی گوشی همراهم می شنوم.

فضای مجازی فرصت مغتنمی است که نکات جالب توجه و گزیده هایی کوتاه از فرمایشات ایشان را منعکس کنم تا هم از ذهن خودم فراموش نشود و به "قیّد العلم بالکتابة" عمل کرده باشم و هم برای دوستانی که فرصت و مجال استفاده از بیانات ایشان را ندارند، فرصتی برای چشیدن جرعه های ناب حکمت آمیز ایشان باشد که: "چو آب دریا را نتوان کشید/ به قدر تشنگی باید چشید.

بنابراین با توجه به اینکه فرصت کافی برای پیاده کردن عین فرمایشات ایشان را ندارم، آنچه که می نویسم اغلب نقل به مضمون است که ممکن است لینک فایل صوتی برنامه را قرار دهم و یا اگر فرصتی بود آن بخش منتخب را در قالب کلیپ کوتاه صوتی منتشر کنم؛ و شاید گاهی هم از مطالب سایر سایت ها و خبرگزاری ها در انعکاس گزیده ای از فرمایشات ایشان استفاده کنم.