فرمود این ها به قدری خشن هستند که اگر همین کتاب را به زبان دیگر نازل می کردیم، بهانه می آوردند که عجمی است، اینکه عربی نیست، ما این را نمی فهمیم(1)؛ اما این بهانه را از دست این ها گرفتیم ...
این بهانه نیست؛ برای اینکه الان برای ما فارسی زبان ها که قرآن نور است و فارسی نیست، می فهمیم، به ما فهماندند و ایمان می آوردیم.
این کتاب جهانی است؛ اگر یک کتابی جهانی بود، مطلبش باید جهانی باشد نه زبانش؛ منتهی به زبان جهانیان باید سخن بگوید و آن فطرت است نه واژه!
عمده آن زبان فطرت است، فرهنگ فطرت است، فرهنگ قلبی است، نه زبان
زبان بالاخره یا تازی است یا فارسی
فرمود ما با زبان فطرت سخن گفتیم ... ما به لسان عربی مبین(2) این مسائل را آوردیم و شما هیچ بهانه ای ندارید
اگر همین کتاب را بر یک پیغمبر غیر عرب و أعجم نازل می کردیم، به زبان عربی مبین نبود و به زبان عجمی بود، شما بهانه می آوردید در حالی که بهانه ای نیست.
برای اینکه ما برای مسیحی ها و یهودی ها که عبری و سریانی حرف می زنند همین قرآن را حجت بالغه قرار دادیم خیلی ها هم ایمان آوردند
منتهی شما در اثر لجبازی هایتان بهانه بیجا دارید ...
ما می گوییم ظلم نکنید؛ اینکه فارسی و تازی ندارد!
می گوییم موحدانه زندگی کنید، خدا را عبادت کنید که شما را آفریده است، جهان را آفریده؛ این دیگر فارسی و تازی ندارد، اینکه عبری و سریانی ندارد.
ما با زبان فطرت سخن گفتیم و این زبان فطرت دلپذیر است ...
قرآن به زبان عربی است، فرهنگش هم به زبان فطرت است
حالا آن بیگانه آمده هم زبان فطرت را گرفت و هم این عربی مبین را در اثر ازاله آن زبان فطرت، بیگانه نشان داد ...
------------------
پی نوشت ها:
1- آیه 44 سوره مبارکه فصّلت: لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِیًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آیاتُهُ ءَ أَعْجَمِیٌّ وَ عَرَبِیٌّ
2- آیات 3 و 4 سوره مبارکه زخرف: إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ . وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ
کلمات کلیدی:
