شما می‌بینید دین اعتکافی در مسجد دارد که همه ما می‌شناسیم، «مرابطه»ای دارد که اعتکاف در مرز است و آن را کمتر می‌شناسیم، برای اینکه کمتر آن کار را کردیم و کمتر کسی توفیق پیدا می کند که حداقل سه روز و حداکثر چهل روز برود مرزداری کند.
مسجد چون آمدنش رایگان است جا پیدا نمی‌شود؛ اما مرزداری هم همین اعتکاف است، منتها در اعتکاف می‌گویند روزه بگیر و بخواب و در آن جا می‌گویند نخواب که مبادا اسیر شوی... آن جا مشتری ندارد، اما مسجد چهارده هزار، پانزده هزار، شانزده هزار، چون کار رایجی است و ارزان است، مشتری دارد.
مرزداری (مرابطه) اعتکاف سه روزه است، یعنی کمتر از سه روز مشروع نیست؛ یک وقت است کسی سرباز است، به او می‌گویند یک روز بمان یا دو روز پُست بده که حرف دیگری است؛ اما بخواهد این مستحبّ دینی را عمل کند، این قصد دارد، مستحب است، حساب و کتاب خاصّ خودش را دارد که باید بگوید من قصد «مرابطه» کردم، نیّت «مرابطه» کردم «لله سبحانه و تعالی»؛ ... این یک امر عبادی است...
غرض این است که اگر حکومت، حکومتِ دینی است که هست و اگر نظام، نظامِ اسلامی است که هست، یک اعتکاف دارد در مسجد و یک اعتکاف دارد در مرز که اسم آن را نمی‌گویند اعتکاف، اسم آن را می‌گویند «مرابطه» ...
در ابتدا مستحب است، اگر کسی قیام نکرد واجب کفایی است و اگر احدی قیام نکرد می‌شود واجب عینی.
خیلی‌ها قدرت «مرابطه ندارند»، در روایات و در بحث‌های فقهی هست که به «مرابطین» کمک می‌کنند؛ یکی اسب می‌دهد، یکی آذوقه می‌دهد، یکی نیروی کمکی می‌دهد که این برود روی قلّه و مرز را نگه بدارد.
همه شهدا برای ما عزیز هستند، اما این چند نفری که بالای کوه‌های کردستان ـ هر وقت من این قصه را می‌شنوم واقعاً منقلب می‌شوم ـ این عزیزان آن‌قدر در یخ ایستادند که یخ زدند و همه این ثواب‌ها و برکاتی که نظام دارد، مسجدها دارند، قرآن عرضه شده به محضر جامعه آمده، نهج‌البلاغه و اینها آمدند، اوّلین ثواب را امام و شهدا می‌برند و بعد دیگران.
این چیزی است که آدم از نزدیک که بررسی کند واقعاً منقلب می‌شود؛ این چند نفر جوان آن‌قدر ایستادند و مرزداری کردند تا یخ زدند.
همین‌ها بودند! اینها را همین آیات و روایات برده، اینها که از جای دیگر نیامدند.
درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره مبارکه «ص»، آیات 27 الی 34
کلمات کلیدی:
