نابسامانی ها در اثر منظم زندگی نکردن است
شرط آسایش خانواده و رفاه جامعه/6
یک وقت می‌گویند این شخص مُرد، این را طبیب معالج می‌آید آزمایش می‌کند می‌گوید قلبش، مغزش همه از کار افتاد، اجازه دفن می‌دهد ...
و اما در فضای دین این هنوز از دنیا نرفته، برای اینکه وقتی بخواهد وارد برزخ بشود این یک مشکل جدّی دارد: این شخصی که به مال دل بسته است، به مال تعلّق پیدا کرده، هنگام مرگ متعلَّق را از او می‌گیرند(یک)، تعلّق می‌ماند(دو)، درد و عذاب شروع می‌شود(سه)
چرا معتادها را که گرفتند دردشان شروع می‌شود؟ برای اینکه متعلَّقِ اعتیاد را از آنها گرفتند، اعتیاد همچنان هست، فریادشان بلند است.
این بیچاره که می‌خواهد از دنیا وارد برزخ بشود این فریادش بلند است، این همان فشار قبر است، فشار مرگ است؛ تا تک تک این تعلّقات از جانش کَنده نشود این را وارد برزخ نمی‌کنند، به حسب ظاهر وارد قبر شده.
این صلات لیلة الدَّفن که برای پرهیز از وحشت و نجات از وحشت است، بخشی از آن برای همین است ...
این روایت نورانی را مرحوم کلینی(رضوان الله علیه) در کتاب کافی نقل کرد که بالأخره اموال او نزد او حاضر می‌شود و اعمال او هم نزد او حاضر می‌شود و اولاد او هم نزد او حاضر می‌شوند، همه اینها حرف می‌زنند.
اموال می‌گویند تو هیچ سهمی از ما نداری، فقط یک مقدار کفن باید بگیری؛ اولاد می‌گویند ما تا لبه? گور با تو هستیم؛ عمل می‌گویند ما با تو هستیم که هستیم!
خُب این خطرات هست، بنابراین کسی بخواهد راحت زندگی کند ... حَسنه دنیا همین است؛ آدم خوب زندگی کند، داشتن همسر خوب، بدون دعوا، بدون زد و خورد، بدون طلاق داشتن، فرزندان خوب، اینها حسنه دنیاست.
حسنه دنیا در زندگی حلال و زندگی ساده است ...
تولید، کار بسیار خوبی است؛ لازمه تولید این است که ما چند میلیون زیر خطّ فقر نداشته باشیم.
همین الآن ما چند میلیون زیر خطّ فقر داریم؟ همین باید لذّت ببرد که من مشکل دیگران را دارم حل می‌کنم؛ این لذّت روحی به مراتب بالاتر از لذّت اجوَفَین است؛ این لذّت است، اگر کسی بخواهد لذّت ببرد، لذّت احسان، لذّت اکرام خیلی بالاتر از لذّت اجوَفَین است...
وَمِنْهُمْ مَن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً، ما یک دنیای طیّب و طاهر می‌خواهیم ...
خُب الآن ما چند میلیون فقیر در کشور علی‌بن‌ابی‌طالب داریم؟ هزارها شهید هم دادیم!
این در اثر همان منظّم زندگی نکردن است!
برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره احزاب، آیات 25 الی 29/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور،1395/3/1
کلمات کلیدی:
