انسان در مصاف با مرگ، مرگ را می‌میراند.
این حرف چقدر حرف بلند است!
شما الآن در تمام زیر این آسمان فقط این حرف را از وحی می‌دانید که انسان است که مرگ را می‌میراند.
این بیان نورانی امام(سلام الله علیه) که مرحوم کلینی نقل کرده فرمود: ... مشرق بروید، مغرب بروید، این حرف‌های ما حرف‌های تازه است.
آنها (ائمه اطهار) هم از قرآن دارند؛ شما وقتی این حرف را مطرح می‌کنید که انسان، مرگ را می‌میراند اینها گیج می‌شوند، نگاه می‌کنند این حرف چیست؟ انسان مرگ را می‌میراند، چیست؟
قرآن که نگفته «کلّ نفس یذوقها الموت» فرمود: کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ
نفرمود مرگ همه را می‌چشد، فرمود همه مرگ را می‌چشند؛ هر ذائقی مذوق را هضم می‌کند و جذب می‌کند.
مرگ را میمیرانیم و برای ابد زندهایم و خواهیم بود؛ مرگی دیگر در کار نیست.
این حرف، حرف وحی است که انسان در مصاف با مرگ، مرگ را می‌میراند.
برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره نمل، آیات 74 تا 81/ رادیو معارف/برنامه بر کرانه نور، 1394/9/17
کلمات کلیدی:
